Гэта старонка не была вычытаная
Тут сібірскіе абшары: Тутка — могілкі шарамі А вось сельская зноў хата, Далей — тое ўсё, як казкай… (Апходзючы гасьцей с шапкай). Будаваў без інжынера, Колькі галасоў, (кідаючы медзякі ў шапку, посьле чаго фокусьнік выходзе с шынкоўні). Што-ж? ня дрэнные паперы. Па выхадзе фокусьніка, Сам пачынае нехаця званіць пальцамі па леры. Усе звертаюць на яго ўвагу). Колькі галасоў. А, лернік! Што там шэпчэш звонам?! |