Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 1.pdf/65

С-пад пня выбег заяц
І ў гушчу пабег, —
А гэткі быў белы,
Як вапна, як сьнег.

Лізнула гадзюка
Хвастом каля ног,
Пабегла і недзе
Схавалася у мох.

Ах, болей хадзіць, так
Блудзіць не магу!..
І сон не астаўся
Сабой у даўгу.

Пара атпачыці,
Дыхнуці пара,
Хутчэй мо’ на небе
Узойдзе зара.

(Садзіцца на кургане).

Ах, як тут выгодна! —
Узгор, як пакой —
Мох, лісьця, чарнобель, —
Лес над галавой.

Ах, ах, як-жэ слаўна
Тут можна заснуць!

(Прыслуховаецца).

А ўсё нейкі шорах
Як чуць, так і чуць…

(Відам салавее).

Ох, муцяцца думкі,
Павекі — як звон!..