Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/103

8. U dalokuju puć.

Na dware za waknom
Wiecier strašna šumić
I klaninku k ziamli
Z dzikaj siłaj chinić.

Rały łomić jaje
Biez spahady saŭsim
Dy zrywaje listy
Šwydkim dźmucham swaim.

Byccam ŭ złości kryčyć
Na ŭsiu siłu jon joj:
«Ja znaročny haniec,
«Ŭ świet pasłany zimoj.

«Ad jaje ja latu
«Ŭsiamu świetu skazać,
«Što zimie ŭżo para
«Swajo żyćcia pačać!»

Woś klaninka k waknu
Niknie ciełam usim
I hawore ŭ wakno
Zyčnym šumam swaim:

«Atčyni mnie wakno
«I puści zimawać,
«Mnie nia chočecca tak
«Maładoj umirać!..»

---