Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/104

9.

Wiecier chmurynku pa niebie żanié
Ŭ cichuju dal i hawore:
Pławaj, hałubka pa mory —
Ŭ hetaj swabodnaj światoj wyšynie!

Pókul pacichu ja probuju dźmuć,
Bury nia čujučy dzikaj, —
Budź ty ščaśliwaj, wialikaj,
Rezwaj, wiasiołaj i čystaju budż

Ciešsia chwilinaju strečnaj adnoj,
Pokul ješče nad ziamloju:
Skora spadzieš ty wadoju,
I kapla za kaplaj papješsia ziamloj.

---

10.

Chočecca mnie kwietki świeżaje, pachučaj,
Chočecca mnie laski ciopłaje, kipučaj,
Chočecca šyrokaj, niazmieranaj woli,
I ščaśliwaj, rezwaj, maładzieńkaj doli.
Chočecca prastoru nieahladnych dalaŭ
Kraskami ubranych, nieprytomnych zalaŭ
Ad lubaści ščyraj, świetłaj i sałodkaj.
Chočecca ŭsiaho tak choć na čas karotki,
Kab ja moh zjawici zapytańnie toje:
La čaho ja ŭkinut ŭ more życiawoje?…

---