Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/106

Гэта старонка не была вычытаная

12. Da żaŭranki.

Żaŭranka, żarŭanka, ptašačka wolnaja,
Dzietka ščaśliwaja woli światoj,
Dolaj prastoru i świetu biazmieżnaho
Dušu pakutnuju mnie ty napoj.

Ciopłymi bleskami soniejka jasnaho
Z nočy ciamliwaj znimi ty pakroŭ,
Siłaj mahučaju pieśni wiasiołaje
Ščaścia budowinu jej pryhatuj.

Šparka na krylejkach ŭ dal padniabiesnuju
K zoram bliskučym dušu padymi,
Ŭ zieleń ćwitučuju kraskami radaści,
Jak haławu dzieŭču, i wienčyk abwi.

Ŭ siniej paścieli prastoru šyrokaho
Ziemlu chałodnu na wieki schawaj…
Zaŭranka, žaŭranka, ptašačka wolnaja,
Prośbu pačuj ty, chutčej pryletaj!..


13.

Nie pakiń ty, nadzieja, mianie,
Na adnu nie pakiń ty chwilinu,
Daj hłubokaju wieraju mnie
U waŭskrosšuju wieryć krainu.

Napai maju dušu winom
Niestrymanaj, jaskrawaj swabody,
I każy mnie hałosna ab tom.
Što zaźjaje jana dla naroda,

Jaki siłaj panurliwych dniej
I z niadolej i z horem zwienčany…
Piej że pieśniu, nadzieja, mnie, piej
Ab waskresšaj krainie kachanaj!