Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/109

15. Nieba i Ziemla.

Choć čaroŭna ty, nieba ŭsiady,
Choć ty piekna ŭ swajej wyšynie, —
K twajej wysi tudy
Ŭsioż nia chočecca mnie.

Na ziamli na chałodnaj, syroj,
Dzie ni zoraŭ, ni sonca nima,
Dzie — niadola i ćma, —
Ja ščaśliŭšy dušoj.

U krasie u twajej usio śpić,
Jakby spalena strašnym ahniom, —
Na ziamli-ż bje, kipić
Żyćcie burnym ruččom.

---

16.

Ŭ bury, ŭ nawalnicy,
Ŭ hromu, ŭ bliskawicy,
U sibirnym hule
Wietranoje siły.
U chwalenni mora
I ŭ šumienniu bora
Šmat čaho mnie miła,
Šmat čaho mnie blizka!

Ŭsio kruhom trasiecca,
Ŭsio kudyś niasiecca,
Łomić i zniščaje
Na puci praškody.