Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/111

Rwusia ja ŭ dal, dzie sonce żywie,
Dzie uschodniaje niebo haryć;
Jaho świet mianie wabić, zawie,
Z hetym świetam ja zwiazan dušoj.

|}

---

18. Caho ja chaču.

Zm. Čarn…

Nie prašu zabyćcia ja ŭ cudoŭnych čarach,
Kab nia mieć nijakich dumak i kłapotaŭ, —
A siadzieć, nia dychać u sałodkich marach,
Absypany makam cichaje drymoty.

Nie prašu zabyćcia na ziamli panuraj,
Nie prašu światoha, dziŭnaho spakoju, —
A prašu ja mocna, i prašu ja bury
Ciomnaje, sibiernaj, strašnaje i złoje.

Kab ad wietraŭ šumnych usia ziemla trasłasia,
I tanuło nieba u ciemniačaj chmury,
Iz jakoj małanka z hromami-b liłasia.
Da ziamli dramotnaj, da ziamli panuraj.

Nie prašu spakoju, nie prašu zabyćcia, —
Bo żyćcio zaŭsiody i ścišy zamiraje, —
A prašu ja bury, bo iz bury żyćcie,
S siłaju mahučaj bicca pačynaje.

---