Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/141

Гэта старонка не была вычытаная

S taboj my padzielimsia dumkaj kachańnia,
Prypomnim wiasnowyje dni…
Prydzi da mianie, nie chaču ja rastańnia,
Prydzi, na hrudziach addychni!

Zaśmiejsia, jak sonce praz ciomnyje chmary
Śmiajecca. Światło razwinuć
Prydzi da mianie, razhani maje mary,
Daj lohka i wolna ŭzdychnuć!


3.

Biez ciabie i u snie mnie spakoju nima!
Bież ciabie mnie i wola — turma!

Daj ruku mnie swaju.
Pahladzi na mianie.
Palubi, palubi,
Choć u marach, u śnie!

Ty adna — moj spakoj, majo ščaście ŭ żyćci;
Ty adna — moj prywiet ŭ zabyćci!

Ja taboj i żywu,
I piaju pra żyćcio;
Biez ciabie, biez ciabie —
Nie żyćcio, a hnićcio.

Biez ciabie i wiesna mnie — zima.
Biez ciabie — mnie spakoju nima.