Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/146

Гэта старонка не была вычытаная

Sciepaje tolki plačyma,
Šapku na wusy nadzieŭ,
Wodzić markotna wačyma,
Twar pabialeŭ i ssinieŭ.

Tupaje mocna nahami,
Byccam asina dryżyć,
I za swaimi saniami
Chutka biażyć i biażyć.

Chto jaho ŭ hetkuju poru
Ŭ cystaje pole zanios?
Jedzie i cicha hawore:
Łopni, traskučy maroz!

*

Zornaja nočka hladzicca
Ŭ miahkuju śnieżnuju biel,
Wioska zasnuła… Nia spicca
Tolki dziaŭčynce. Ŭ paściel

Lehčy jana nie zachoče,
Pokul nia wyjdzie na dwor:
Tam jaje Janka zachoče
Wywieści i pola prastor.

Kab padzialicca kachańniem,
Kab choć razoček abniać:
Ŭ chacie ż jon hetak nie stanie
Ščyra jaje caławać.

Wysła. Uhlédzicca choče.
Što héta ščypie za nos?
Dzieŭčynka tolki marmoče:
Łopni, traskučy maroz!