Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/148

Гэта старонка не была вычытаная

2.

Pytaješ ty, hdzie naša sława,
Hdzie naša dola, druże moj…
Na heta, wiedaj, nie cikawa
I atkazać tabie paroj.

Tady, jak nas żuda minaje,
Jak ciażki smutak z nas spadaje, —
Jana żywie i ty ubačyš
Żywy ahoń ŭ jaje wačach!
Dawoli brat, čaho ty płačeš
Nia nyj, jana ŭ twaich rukach!

3.

Raspuścilisia kwietki wiasnoj,
Ŭsiudu pieśni piajuć sałaŭi…
Ażywaju iznoŭ ja dušoj
Ażywajuć i dumki maje.

Z imi ja unašusia u dal
Da kryštalnaho nieba laču!…
Zabywaju i hore i żal
I kachannia, i ščascia chaču!

4.

Dajecie mnie ščaścia, dajecie mnie wolu, —
Muki chaču ja zdaleć!…
Ciażkaj niewoli — użo dawoli!
Dosi pahardu ciarpieć!

Kraj Biełaruski, kraj moj radzimy,
Wiečna dušoj i ŭsim sercem lubimy,
Skinieš kali ty swoj son!?…
Kraj moj, kali adradzicca ty zmożeš,
Dola, kali ty, jamu pamożeš
Ŭbačyci zorku radasnych dzion?…