Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/154

Ja cikawiŭsia tym, što zabyta,
Ale ŭbačyŭ, pačuŭ ja swajo, —
Tak prynadna mnie znoŭ maja mowa!…

10. Życćie.

Jano pačynałosia. Cieni piejali,
Chałodnyje pieśni piejali,
I šumno hareŭ jaho duch,
Minuty trywożnymi stali.

Zdawałosia, čuŭsia nia zyk,
Nia jenk adzinoki zabyćcia,
A silny, ŭładarny ŭsim kryk,
I z im pačynałosia żyćcie.

F. Černyšewič.

|}