Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/44

— «Słuchaj: ty żartuješ?»>
— «Nie! i zwyčaju nie maju:
Hawaru, što čuješ»
— «Słuchaj, Janka! hawaryli
My s taboj tut ŭčora?»
— «Nu, niechaj tak, — hamanili!»
— «A pra biednaść, hore
Hawaryŭ, ci nie, sa mnoju?»
— «Hawaryŭ, bo j biedny,
Choć ŭ ścianu biś haławoju,
Ja biedak paśledni.»
— «Nie prasiŭ ty, kab spytaŭsia
Pra ciabie u Boha?
— «Nu, prasiŭ». — «Ty sumlewaŭsia?»
— «Sumlewaŭsia trocha.»
— «Nie kazaŭ ty mnie pakinuć
Tut, ŭ ciabie, siadziołka?»
— «Znać nie znaju, kab mnie zhinuć!
Šukaj, toż nia jhołka,»
Hlanuŭ Janka nawakoła
I haworyć ścicha:
«Badajŭ jaho było hoła!
Oś nia wiedaŭ licha!
Tut s ciarpieńnia wyjdzie ŭsiaki,
Oś šče skuła sieła!
Dascca heta siadło ŭ znaki,
A kab ty zhareła!»
— «Čeławieče! što wilaješ?
Kaho za nos wodziš?
Ty ż mianie nie ašukaješ!
Što wierzol harodziš?
Ty araŭ tut?» — Znoŭ pytaje
Juryj ŭsio spačatku;
Haławoj mużyk mataje,