Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/49

Les.

Hłucha šepče les zialony,
Ŭsio šumić jon dy šumić;
Doŭhi homan nieskančony
Ceły dzień nad im staić.

Pieraputaliś haliny
Pad adzin šałaš żywy…
Les! ab čym šumiać wiaršyny?
Les! što šepčeš, wiekawy?

Tolki ż les šumić rakoče
Čornaj šapkaju wiaršyn,
Tolki ż les skazać nia choče
To, što znaje jon adzin.

---