Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/50

U darozie.

Šoŭ darożny adzinoka,
Pole hołaje šyroka
Hladdźiu roŭnaju lahło.
Ni dziareŭca, ni kustočka;
Aproč żoŭtaho piasočka
Ničahutka nie było.

Sonce waram abliwała
I biez žalu apalało
Hrudzi ćwiordyje ziamli.
Umiraŭ biedak ad smahi,
A pa twaru potu rahi
Za kaŭnier jamu ciakli.

Pusta, cicha i markotna:
Kidaŭ pohlad jon harotna,
Ci nia bliśnie dzie wada.
Za dalokaj siniaj hrańniu.
Mielkanuła dziŭnaj zdańniu
Pyšnych roślin čereda.

Padarożny ażywiŭsia,
Łuč nadziei zaświaciŭsia
U jaho stomlenych wačach.
I ćwiardziej stupajuć nohi;
Cienżar trudnaje darohi,
Spieka, war jamu nie strach,