Гэта старонка не была вычытаная
Charašu ja jaho
Dziela smaku ludziam…
Nie, żyćcia ja swajho
La druhich nie addam.
Ja zdrużyŭsia s trudom.
Ja ŭ jom ros, ja i jom krep:
Zapracowany chleb
Lublu mieć za stałom.
Nie chaču, nie prywyk,
Skłaŭšy ruki chadzić:
Ja harbar pracaŭnik,
Ja żywu, kab rabić!
Maju siłu i hart —
Imi hrudzi harać…
Dyj što ŭ hetym ja wart,
Što mahu pracawać,
Nie hatowaje brać?
|}
|
2. Ach, jak strełka marudna idzie Niby niechta trymaje jaje: |
