Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/91

4. Nie żartuj…

Nie żartuj ty z mianie
Łaskaj ciopłaj swajej,
Nie čaruj ty mianie
Zirkam dziŭnych wačej.

Nie każy mnie: lublu,
Što ja twoj, nie każy, —
A sa słowam «lublu»
Pačućcio ty wiaży.

Bo luboŭ, to nia zyk
Ad pustoha słaŭca,
A luboŭ — światy kryk
Maładoha żyćcia.

I kachańniem duša
Może praŭdu kazać,
Usiu świataść duša
Jaje może spaznać…

Nie żartuj że z mianie,
Nie każy, što ja twoj,
Raz nia lubiš mianie
Swajej čutkaj dušoj!..

---