Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/92

Гэта старонка не была вычытаная

5. Čylikajuć łastaŭki…

Čylikajuć łastaŭki, ŭ wyraj leciać, —
Tak strašnaju ściuża la ich…
Čamu twaje wočy tak sumna hladziać,
Čamu nienawidziš ty ŭsich?

Ty, musić, škaduješ čaho — i maŭčyš,
Ci što mó zhubiła kali,
I chodziš — nia chodziš, staiš — nie staiš
Na hetaj nialubaj ziamli.

Kruhom ciabie ludzie żywyje widny, —
To jduć, to biahuć, ŭsio śpiešać,
I ŭsie, jak adzin, tak wiasioły jany,
Ŭsie wiasioła hetak hladziać.

A ty u baku, u baku ad usich
Skaży, darahaja, čamu?
Niaŭżo ty ciarpiš tak adna dziela ŭsich,
Strečajučy złuju zimu?..


6. Na čużoj staranie…

Na čużoj staranie nudna mnie,
Darahaja!
Nichto hora majho
Tut nie znaje.

Ja żywu sirotoj, sam saboj
Adzinokim,
Tolki z dumkaj ab tym
Niedalokim