Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 2.pdf/96

Гэта старонка не была вычытаная

Dy jana nia może
Wyrwacca na wolu, —
Ŭsio jaje pilnujuć,
Nie dajuć patoli…

Wiej-że, wolny wiecier,
Wiej pa świecie cełym
I šukaj mnie dolu.
Dy šukaj umieła.

A kali dzie najdzieš,
Prywiadzi z saboju, —
Ja chacia na chwilu
Padziŭlusia joju.

Pahladżu, pabaču,
Što jana za dziwa,
Ci papraŭdzie można
Z jeju żyć ščaśliwa.

A tabie-ż za heta
Wiecier, atpłačusia:
Pierad twaje mocaj
Nizka pachinusia.

|}


2. Dzie wy, hady maładyj

Dzie wy, hadý maładyje.
Dzie toje ščaście maje?
Żdu ja was časy daŭhije,
Żdu na jawu i u śnie.

Dzie tyje roży, wirhini
Wašych sałodkich nadziej,