Старонка:Маладая Беларусь (1912—1913). Сшытак 3.pdf/116

Маё жыцьцё.

(Галубку).

Ну, падумай, браце,
Як мне жыці стала?
Трэба згінуць ў хаце —
Так беда прыстала.

Гдзе ты не паглядзіш,
Гдзе ня кінеш вокам,
З горэм не паладзіш,
Ні скокам, ні бокам.

Годзік, як памёрла
Жонка маладая,
Зноў ліха напёрла —
Больш мяне з’едае.

Сохну і марнею,
Кашель душыць горла,
Скора захварэю —
С твару краску сцёрла.

Дзетачак пяцёра
Дробненькіх, як маку;
Старшая з іх хвора…
Вось гдзе, братка, смаку!..

Добра-ж каб дастатак
Хоць які быў ў хаці,
То сваіх дзіцятак
Мог-бы гадаваці, —