Ty nia śmiejsia, što ŭ šynku
Prapiwaje świtku;
Nie ŭważaj, što u haršku
Sała ni na nitku, —
Nie ŭważaj!
Ty paśmiejsia lepš s taho,
Kim jon wiek zahnany,
Chto ŭziaŭ wolu ad jaho, —
Ty paśmiejsia s pana…
Ty ŭważaj!
|}
|
Nie hladzić mużyk, što u chatce
Żonka wiek haruje,
Niema chleba dzieciam, matce,
Pje na prapałuju!
Nima soli, choć zacirku
Pasalić jakuju;
Ŭsio śpichaje ŭ wadnu dzirku,
Pje na prapałuju!
Jak zasiadzie ŭ karčmie z rańnia,
Pje i hałasuje:
«Wot ja wypiŭ šmat siahańnia..!
«Pju na prapałuju!»
Prapiŭ konika, karoŭku
Dojnuju takuju,
A ciapier choć na wiaroŭku!
Pi na prapałuju!..
Prapiŭ dziedaŭski šnuroček,
Jak ukinuŭ u more…
Čamu pješ ty tak harełku?
— Z hora, ludzi, z hora!..
|
