Старонка:Маладняк — Янку Купалу (1925).pdf/39

Як дасьпела, шчырванела
Ягада—рабіна,
Увакруг глянулі нясьмела
Мы з табой, дзяўчына.

Верасы пад лісьцем спалі,
Бор зялёны гнуўся,
Недзе пелі ў цёмнай далі
Журавы ды гусі…

|}