Гэта старонка не была вычытаная
Палілі хаты ім і ў бежанцы, як жабракоў пагналі
Туды — ў Сібір — жалобнай — сьлёзнай хваляй.
Бацькі і маткі там ад голаду каналі,
Ад роднага адлучаны дабра,
А дзеці іхнія кроў верна пралівалі
За веру рускую і рускага цара.
.................
І рухнула вайна цароў за царскія кароны,
І іншы запалаў на сьвеце дым чырвоны:
Чырвоны сьцяг узьняўся над Масквой,
Аж па за межы водблыск гэты пакаціўся
Рабочы тут пісаў закон жалезны свой:
Адважна рызыкуючы працоўнай галавой,
Упобач з селянінам за ланцуг свой мсьціўся.
То Рэволюцыя запела на ўвесь сьвет:
„Паўстань пракляцьцем катаваны!“
.................
Ды ўсіх бед
Яшчэ ня ўсьпеў пазбыць край зрабаваны:
Зьняўцеку панскі конь пачаў нам гоні дратаваць.
