|
Можа песьняй будзе,
Можа казкай
Гэты сказ аб мінулай праўдзе,
Як па сьвеце вякамі паблудзіць…
Але вось —
Няхай ведаюць людзі
Пра Марыну,
Дзяўчыну-краску…
Няхай ведаюць людзі,
Як забранай краіне жылося…
Народ сам пра гэта
Зложыць песьню…
Народ сам поэта…
Ён у сваіх сьпевах
Мае веру,
Што жыцьцё яго — завесьніць…
I цяпер —
Каля плоту i ноч, і дзень
Стары старац-жабрак
Песьню гудзе…
|
