Старонка:Матчын дар (1918).pdf/124

«Я пайду і запытаю,
«Што рабіць на сьвеці маю?
«Ды, у лесе во, зблукауся,
«Начаваць у ім сабрауся…
«Вы-ж паночак, быць павінна,
«У небо едзеце у гасьціны?
«Дык мне ласку там зрабіце
«Аба мне ўсе скажыце,
«І аб дзетках маіх разам;
«Што там скажуць? С пераказам
«Сюды едзьце проста у лес.»
— «Добра, добра, я увесь
«Для цябе гатоу служыць!
«Як мне толькі ні забыць
«Тое усе, што ты казау?
«Я-б паяс распіразау.
«На успамін, — дык меч спадзе,
«Што параіш у бядзе?» —
— «Эт, панок! Я спосаб знаю, —
«Простым розумам параю:
«Каб вам мець перасьцярогу,
«Ні забыцца-б у Пана Бога, —
«Адно стрэмя залатое
«Вы пакіньце мне на тое
«Помніць будзёце увесь час,
«Што я тут чакаю вас.»
— «Добра, розуму бярэмя
«Маеш, чалавечэ! Стрэмя
«На, вазьмі мае; сядзі
«Ды чакай мяне, глядзі!» —
І Мацею стрэмя даушы,
Сам паехау, паскакаушы
Зноу па лесе на каню…
Бляск ідзе, мауляу з агню,
Зьяе стрэмя залатое.
— „Вот бы мне яшчэ другое!“