Старонка:Матчын дар (1929).pdf/121

62.

КАЗКА.

Што, дзяўчаткі, парабочкі,
Казку вам сказаці?
Ну, якую-ж проці ночкі
Лепі нагадаці?..

Добра!.. Слухайце уважна,
Не перабіваці!
Сядзьце чынам і паважна,
Кіньце блазнаваці!

— За ваконцам вецер сьвішча,
Як ваўчына вые.
Ведзьмы справілі ігрышча,
Ведзьмы маладыя.

Ў хаце цёмна, ціха, смутна,
Цяжка а тужліва;
Уздыхае хтось пакутна,
Неяк сіратліва.

Ўдовай бабкі сын прыгожы
Сеў каля ваконца,
Чымсь-ці хворы, спаць ня можа,
Выглядае сонца.

Ведзьмы скачуць і гуляюць,
Зірк ў вакно: хлапчына!
У ваконца барабанюць:
„Выйдзі, малайчына!“