Старонка:Матчын дар (1929).pdf/70

Гэта старонка не была вычытаная

Ўстануць, рушаць: „Проч з дарогі!
Хто нам хоча заступіць?
Мы пайшлі, мы, люд убогі,
Ўсё узяць, ці ўсё згубіць“…

Думкі, думкі-звадыяшкі,
Ах, ня мучайце мяне!
Вам ўсё гульні, а мне цяжка,
Мне няволя ня міне…

|}