Старонка:Матчын дар (1929).pdf/93

Гэта старонка не была вычытаная

42.

∗
∗ ∗

Скажы, братухна, калі параньне?
Калі сьвітаці пачнець у нас?
Праймчыцца ночка, і сонца ўстане,
І дасьць вясельле, і дасьць пакрас?

Скажы, братухна, калі прачнуся
Ад тэй навалы, ад тэй жуды,
І з ветрам буйным гуляць пушчуся
На сьвет, на людзі ці хоць куды?

А можа, браце, і сонца ўстала?
І льлець праменьні на лес, стэпы?
Ды так глыбока душа запала,
Што я нявісны, што я сьляпы?