Старонка:Межы (1929).pdf/113

Гэта старонка не была вычытаная

Што прыгорнены матчынай ласкаю, —
Не абманнай чужою красой.
Ў кожным шоласе чуецца казка мне,
А ў ёй ветлівых шмат галасоў.

|}