Гэта старонка не была вычытаная
Зачарован я радасьцю, ласкай,
Сонца, гэта — найлепшы мне друг,
Як сястра, мне ўсьміхаецца краска,
І, як брат — да сябе кліча луг.
З даляў бор сваім шумам зялёным
Мяне вабіць ва ўлоньні свае.
Маё сэрца напоўнена звонам,
Маё сэрца гімн маю пяе.
27-IV — 27 г.
|}
