Старонка:Мужнасць (1938).pdf/104

ВЕРНАСЦЬ

Малая!
Дай тваю руку!
Ты нечага, здаецца, тужыш?
Дзівачка!
На тваім вяку
Я самым верным буду мужам.

Мне падабаецца
твой смелы спрыт,
твая заўзятасць да работы,
калі на вусны ад зары
усмешка скрадзецца употай,

а вочы возьмуцца гарэць
агнямі дрэў,
травы
і кветак…
Цяплом іх можна абагрэць
халодныя краіны свету.

За гэта смешнае цяпло,
за спрытныя
малыя рукі,