Старонка:Мужнасць (1938).pdf/106

І хай паквапяць груганы
на край узрошчаны напасці —
я першы выйду бараніць
краіну сонечнага шчасця,

Як бачыш,
на тваім вяку
я верны буду аж да скону.
Давай-жа мне тваю руку,
мая малая жонка.

1933 г.

|}