Гэта старонка не была вычытаная
Хор салдат:
Не журыся горна маці,
нам не цяжка ваяваці:
І за цара заўжды гатовы
палажыць свае галовы.
Як ударым мы з гарматы —
аж дрыжаць гнілыя хаты,
як прасушым добра порах —
быццам ліст, кладзецца вораг.
А калі мы ў бойках згінем —
гасудар нас не пакіне:
Два крыжы —
адзін сасновы, —
І а другі з жалеза скован,
на істужцы
на куртатай —
будуць нам за храбрасць платай.
Пад сасновым пахаваюць,
а жалезны,
дарагая,
перашлюць табе з чужыны
у далёкую краіну,
каб ты знала, маці, тое,
што загінуў сын героем.
