Гэта старонка не была вычытаная
Яшчэ грыміць з лясоў паводка,
а поле смагне скрозь і схне:
надзвычай вызяачан кароткі
і клапатлівы час вясне.
І трэба выйсці дружным строем —
раней ад ранняе зары, —
вясны навальныя настроі
магутнай сіле пакарыць,
каб адплаціла добра глеба
за наш калішні горкі пот
арудамі цяжкога хлеба,
стократ узняўшы умалот;
каб весялейшы ад вяснянак
мажор калгаснай песні быў…
Так пачынацца мусіць ранак
і дзень вясновае сяўбы,
так пачынацца скрозь павінна
вялікай працы шырыня,
руплівая людская пільнасць
і большэвіцкая вясна.
1933 г.
|}
