Гэта старонка не была вычытаная
І я, безумоўна,
шчаслівы і рад,
што добра зародзіць
густая пшаніца,
што сын мой —
совецкай краіны салдат,
пільней вартаваць будзе
нашы граніцы.
Настулнае слова
трымаў брыгадзір:
— Мы доўга, бывала,
спрачаліся з братам,
пакуль не сказалі:
адзін на адзін
ідуць у спаборніцтва
нашы брыгады.
І я, гэтак сама,
сягонячы рад,
што нашы аўсы
падымаюцца ўгору,
што слёсару Мішу,
каторы мой брат,
не будзе за брата
малодшага сорам.
Апошняе слова
сказаў трактарыст:
— А мы падпісалі
умову з дзяўчынай:
