Гэта старонка не была вычытаная
хто першы закончыць
сяўбу да пары,
таму не жаніцца
не будзе прычыны.
І я, прызнаюся,
да чорцікаў рад,
што нашы палі
зашумяць каласамі,
што дзеўчына будзе
старацца стократ
і выйдзе такі
за мяне яна замуж.
Ад гэтай прамовы
смяяліся ўсе —
прычын весялосці
у нас было многа:
вясна развіналася
ў поўнай красе,
руплівай хадою
ішла перамога,
мы дбайнай рукой
дасявалі ганкі,
наступнага планы
разгортвалі шырай
нам ветла ўсміхаліся
нашы жанкі,
а мы іх любілі,
любілі іх шчыра.
1933 г.
|}
