Гэта старонка не была вычытаная
У кашулях ярка-белых,
У чырвоных паясах…
І на голас іх запела,
Адгукнулася каса.
Не пракосы, а — палосы
Выжынае чыста сталь,
І навостраныя косы
Асыпаюць звонам даль.
Слава травам,
Слава кветкам,
Слава летнім яркім дням
І засеяным палеткам,
І пакошаным лугам!
Слава людзям дружнай працы,
Слава ім! —
Мінуць вякі,
Будзе так-жа выгінацца
Шкло празрыстае ракі;
Будзе мак цвісці на градах,
Будзе ў сэрцы з веку ў век
Несці творчай працы радасць
Непакорны чалавек.
1936 г.
|}
