Гэта старонка не была вычытаная
І гэта стройная лавіна
мне навявае успамін
пра барацьбу мае краіны,
пра слаўныя былыя дні,
Пра тыя дні,
калі на полі
у віхры смерці і адваг
палкі чырвоныя за волю
галовы слалі далавах.
Не для геройства,
не для славы:
каб скінуць з плеч навек ярмо —
ішлі на Крым
і на Варшаву
і дасягнулі перамог.
Настане дзень,
калі ізноўку
над светам пройдзе вал вайны.
Мацней сціскаючы вінтоўкі,
Советы выйдзем бараніць.
Не зможа нас ніхто ў паходах,
і закрасуе воля скрозь:
ты паглядзі,
які ў пяхоты
упэўнены
і цвёрды крок!
