|
— Кіпарысы і Крым?
Ах, якая экзотыка!
Улюбёны паэтам
з маленства
герой —
маладая смуглянка
ў саф‘янавых боціках
вас прытуліць пад лёгкай,
як вецер,
чадрой.
На вяршалінах гор
дыярыту і мармуру
ап‘янееце шалам
надземнай красы,
пра якую вы самі
не снілі,
не марылі,
і якой не пабачыць
ніколі
ваш сын.
Ах, якая экзотыка! —
Гойкала публіка,
знатакі разбівалі
ад шчырасці лоб.
|
