Гэта старонка не была вычытаная
І тваіх вачэй крышталі
Пацямнелі пад навалай:
— У мяне —
У сэрцы Сталін,
Я душою прысягала.
Дзве гарачыя слязінкі
Пакаціліся, як зоры…
Ты стаіш, мая дзяўчынка,
І нічога не гаворыш.
Але ведаю, што справу,
За якую ты клялася,
Ажыццёвіш…
Пойдзе слава
Пра цябе па ўсіх калгасах.
Хто душою чыстай, светлай
Перад Сталіным клянецца —
Знойдзе сілы здзейсніць мэту
І прысягі не зрачэцца.
1937 г.
|}
