Гэта старонка не была вычытаная
Ты паглядзі на прыстань —
матросамі кішыць,
адно маргну,
і трыста
за мною пабяжыць.
Табе мо‘ невядома,
які ў мяне пасаг? —
Заводы,
шахты,
домны
і русая каса.
Не дарам строяць жарты
чужыя маракі —
магу любога заўтра
узяць у прымакі.
Не задавайся-ж вельмі:
праз некалькі гадзін
мне трэба на цагельню —
давай-жа паглядзім,
як поначы на прыстань
з усіх канцоў зямлі
высокія ўрачыста
прыходзяць караблі.
1934 г.
|}
