Гэта старонка не была вычытаная
Парасло жытцо, як бор,
Як сьцяна — пшаніца:
Ня умесьціцца на двор
Гэта навальніца!
Умалот? — адна капа:
Пяць асьмін, як вока…
А саломы? — дык снапа
Не нясі далёка,
Бо ня вытрымае пуп!
Аддыхні хоць, браце!
Жарты! гэтакі, як слуп, —
Сажань у абхваце…
Бульбы-ж столькі, як гразі:
Запрагай у кары
І вазі, вазі, вазі
У чатыры пары!
Вось дык гэта ўраджай, —
Аднаму й другому!
Малайчына, Мікалай!
Слава агроному!
∗
∗ ∗ |
Каля поля сенакос…
Два гады, ня болей,
