Старонка:Міколава гаспадарка (1927).pdf/17

Гэта старонка не была вычытаная

Як чарот тут толькі рос —
Пэўна, боскай воляй…
Дзесяціна, як на сьмех,
Возу не давала:
У адзін схаваем мех —
На авечку мала!..
Мікалай не сплахаваў:
Угнаіў, уздравіў,
Кожны год баранаваў
І — глядзі — паправіў!
Ў пояс вырасла трава,
І цяпер з паўморгу
Не адзін вазок ці два —
Сто пудоў бяз торгу!
Мо‘ ня хопіць? Дык чаго —
Канюшыны, вікі
У Міколы маяго
Стог — з гару вялікі!
Толькі еж і пі ваду —
Хваціць для жывёлы,
І на пашу ў чараду
Ня ідзі з стадолы!