Старонка:Міколава гаспадарка (1927).pdf/19

Гэта старонка не была вычытаная

Добра зроблена нашчэнт
Ўсё, як кажуць, разам!
Конь, кабыла, жарабок —
Лялькі, а ня коні:
Пад сабой ня чуюць ног —
Вецер не дагоніць.
Сто пудоў кладзі ці два —
Для яго ні знакам:
Не сагнецца галава,
Ногі сыплюць макам!
Галяндэрскі бык, як слонь:
Калі вокам кіне
На цябе, ня знаўшы, ён,
Кроў уся застыне!
Аж пад ім дрыжыць зямля,
Рогі так, як пікі…
А рахманы, як цяля —
Толькі выгляд дзікі!
З бугаём крыві адной —
Гладкія наўкола —
Пяць кароў, як на убой,
Ўзгадаваў Мікола!
Ўпрост, малочная рака:
Летам і зімою