Старонка:Міколава гаспадарка (1927).pdf/20

Гэта старонка не была вычытаная

У сярэднім малака
Тры вядры з удою!
Тройчы тры — парахаваў?
Дзевяць так, як лёду:
Сэпаратар зразу стаў
Сьмела на калоду!
Працы мала ля яго —
Больш каля сарочкі!
ў Міколы у майго
Масла прэ, як з бочкі…
Пройдзе тыдзень — і дзяжа:
На кірмаш адразу —
Расхватаюць без нажа,
Плацяць без адказу.
Пра авечак і сьвіней
İГутарыць ня стану,
Гэтак сама і гусей,
Бо ад млосьці вяну…
Але гэта будзе грэх,
Крыўда для жывёлы,
Калі я пакіну плех
Ў цэлыя стадолы…
І хоць сон мяне бярэ,
Поўзае па бровам,