Старонка:Наддзьвіньне (1926).pdf/65

Гэта старонка не была вычытаная

Ня ўзьняць бяскрылым ім ў прастор галовы!..
Ім ня блудзіць, ім не грашыць
бо словы цьвёрдыя, як крэмень словы
цяпер спаткаюць подлы шып.

Замест Сафійскае — гара Скарыны
і над Дзьвіной чырвоны сьцяг.
Твае пажарышчы, твае руіны
ў мінулым толькі шалясьцяць.

І, новай сілаю цяпер сагрэты,
ня ўбачыш больш варожых сноў.
Зямля магутная, зямля Саветаў
і тым — ў сям‘і яе сыноў.

15 — VII — 1926 г.

|}