Старонка:Наддзьвіньне (1926).pdf/71

IV.

І сьнег, як хмары, шэрым стаў,
І вецер подыхам прадвесьні
калыша сінь лясоў.
Ідзе вясна!
Яна аздобіць радасьцю жыцьцё радзімай стараны,
загоіць раны сэрца,
павевам шчасьця спавіе.
І сонечны, як дзень вясны, я бачу ў думках
родны край.
Гордым пералівам пальлецца песьня Сонца.
Вясна ідзе!
прыдзе,
верым:
Радасьць,
Сусьвет,
Сонца.

Полацак, ліпень 1926 г.

|}