Гэта старонка не была вычытаная
Лісткі бяроз цалаваліся з жукамі, якія жужжалі і напявалі любоў к лісткам…
∗ ∗
∗ |
Хто вечарам ідзе на могілкі?
Ясь.
Кім нарушана гэгая сьмфонія сьпеваў жаб?
Ясем…
Хто перашкодзіў салаўям пачаць пяяць?
Ён
Чые чутны словы на раскопанай сьзіньнямі мягілцы:
Мама,
чуеш,
бачыш,
маю пакуту?..
Устань,
збаў,
паглядзі…
да сябе вазьмі!..
На чыіх сьлязах расьлі ўцатеўшыя ад сьвінога рыла магільчыны ягадкі?
— толькі на Ясіных…
∗ ∗
∗ |
Што-сь шаляснула за сьпіной Яські.
Сэрца млее…
А што ды пакойнік?..
∗ ∗
∗ |
— Яська-гэта ты?..
Ціха, ціха… Рука не пакойніка, — а… Любы
—Абвіла шыю Яські.
— На хлеба з маслам…
∗ ∗
∗ |
Нурцом упаў Яська на могілкі.
Сьлёзы яго паілі зямлю…
Любчыны цяклі на яго…
Яму было дванаццаць…
Ёй — дзесяць.
У яго цёмная і злая мачыха…
У яе цёмны, злосны айчым.
