Гэта старонка не была вычытаная
∗ ∗
∗ |
Засыпаў Яська
на руках у Любкі…
Засьвістаў салавей…
Прыціхлі жабы…
З-пад возера паказаўся вялікі чорны сілуэт.
Пачулася прадоўжнае рыканьне…
Яська ўздрыгнуў…
∗ ∗
∗ |
Месяц хаваўся то за адным, то за другім воблакам.
Ён забываўся аб сваіх абавязках вартаўніка.
Ён закрываў вочы перад жартамі жыцьця…
∗ ∗
∗ |
Жабы змоўклі, салаўі сьціхалі.
З душы лілася ня песьня —
а сум…
Станавілася ціха,
зусім ціха…
Ціха, ціха…
10 IV — 26 г., в. Расоны.
