дзіўны куточак Палесься, дзе людзі дасталі першую слаўную перамогу над балотнай стыхіяй, дзе людзі сваімі ўласнымі рукамі будуюць свой будучы рай.
Зьмітро Халімонавіч Прышчэпаў дарогай казаў мне:
— Цяпер усё ясна. Цяпер я маю плян, маю сталую програму. Проблема колёнізацыі нашых балот для мяне разьвязана. Спроба зроблена, і спроба ўдалася. Цяпер астаецца практычная праца.
І ён дзяліўся са мной сваімі шырокімі сьмелымі плянамі — плянамі балотнае рэволюцыі, плянамі перабудовы ўсёй дзікай прыроды Палесься. У яго голасе я чуў глыбокае здаволеньне, шчырую радасьць і цьвёрдую надзею на посьпех.
Я радаваўся разам з ім, я разам з ім верыў у нашы будучыя перамогі.
.........................
Даўней Амэрыкі і іншыя новыя краіны «адчынялі» такім парадкам. Садзіўся які-небудзь Колюмб або Васко-дэ-Гама ў човен, настаўляў парусы і плыў, куды вочы глядзяць, аж
