Гэта старонка не была вычытаная
Яны нашага цалкам ня прымуць…
А таму,
Вось патрэбна цяпер
Нам агонь пачынаць з рубікону,
Бо адчуў гэты чорны мужык
Перавагу пануючай клясы…
Ад калішняга ён адышоў,
Ён сьвядомасьць падлегласьці страціў,
Але ў кожнай сялянскай душы
Два пачаткі змагаюцца зараз…
................
Мы адродзім патрэбу ў царкве,
Мы маліцца навучым няверных…
ШАЛЮТА:
— Позны час…
Пагаворым пасьля…
Будзем спаць, можа шчасьце прысьніцца…
Штосьці сэрца сьціскае туга…
У ЦАРКВЕ ІШЛА ЎСЯНОЧНАЯ, АЛЬБО ШТО
НАВЯВАЛІ ЦАРКОЎНЫЯ ЗВАНЫ НОВАМУ
ЧАЛАВЕКУ
Дзілім-дзілім,
Дзілім-бом…
Дзілім-дзілім
Дзілім-бом!…
Ёсьць пэўнае кола зганьбованых дзей, —
Паганскіх абрадаў і стыляў…
